تل آویو روز چهارشنبه در یک حرکت غیرمنتظره ۶۵ نفر از اعضاى کابینه، مجلس و مقامات بلند پایه جنبش مقاومت اسلامى فلسطین(حماس) را به گروگان گرفت. ظاهراً این اقدام به تلافى گروگانگیرى دو سرباز اسراییلى به دست فلسطینیان اتفاق افتاده، ولى شدت واکنش به حدى است که سوال مهمى را پیش رو مى گذارد؛ آیا گروگانگیرى ۶۵ مقام بلند پایه حماس فقط و فقط به خاطر دستگیرى دو سرباز اسراییلى است یا اینکه اهداف دیگرى را دنبال مى کند؟
۱- پس از عقب نشینى یکجانبه اسراییلى ها از غزه که توسط آریل شارون اجرا شد و ایهود اولمرت نیز آن را دنبال کرد، جناح هاى تندرو اسراییلى انتقادهاى تند و تیزى علیه کابینه جدید مطرح کردند. حتى ترسیم منطقه موسوم به نوار سبز نیز نتوانست امنیت اسراییلى ها را تامین کند و پرتاب موشک هاى موسوم به قسام جناح هاى مخالف عقب نشینى از غزه را در مقابل اولمرت در موقعیت تهاجمى قرار داد. طى چند ماه گذشته در جامعه یهودیان تندرو صحبت هاى زیادى درباره لزوم بازگشت به غزه مطرح شده و سر کلیشه تبلیغاتى خیلى از روزنامه هاى انگلیسى زبان و تندرو اسراییلى را که نگاه کنید، جمله«back to gaza» به چشم مى خورد. به گروگان گرفته شدن دو سربازاسراییلى به دست فلسطینیان، موج انتقاد جناح مقابل اولمرت را علیه او افزایش داد. به همین خاطر خیلى ها معتقدند که حرکت هاى تند ارتش اسراییل و گروگانگیرى بلند پایگان حماس، نوعى واکنش ضمنى به موج انتقادات داخلى درباره ناتوانى از تامین امنیت غزه پس از خروج است. به بیان واضح تر حرکت اولمرت حاوى این مفهوم ضمنى است که تل آویو حتى بعد از خروج از غزه نیز با سیاست موسوم به «مشت آهنین» قادر است امنیت خود را در غزه تامین کند.
۲- گروگانگیرى ۶۵ مقام بلند پایه حماس براى مردم فلسطین حاوى این پیام نانوشته است که روى کارآمدن این جنبش چیزى جز رنج و درد براى آنها به همراه نداشته است. اولمرت با حمله به مناطق فلسطینى و به گروگان گرفتن رهبران حماس مى خواهد این مفهوم را به شهروندان فلسطینى منتقل کند که اگر شما خود حماس را از قدرت کنار نگذارید، علاوه بر تحریم اقتصادى و فشار سیاسى، باید شاهد عواقب دیگرى هم باشید. نوعى کودتاى غیر مستقیم براى سرنگون کردن حماس از قدرت روى دیگر این سکه است.
۳- تل آویو «یکجانبه» از غزه عقب نشینى کرد و نه تنها حماس و بلکه هیچ کدام از گروه هاى فلسطینى حاضر نشدند تضمینى درباره عقب نشینى از غزه به اسراییلى ها بدهند. هاآرتص دیروز در تحلیلى عقب نشینى ازغزه را حرکتى درست خواند، ولى دولت اسراییل را متهم کرد که خیلى زود دست به این کار زده است. یک روزنامه دیگر اسراییلى نوشت: دوستان من،عقب نشینى از غزه موفقیت تاکتیکى مهمى بود، ولى یک شکست استراتژیک سوزاننده است. اکنون تل آویو بدون هیچ گونه تضمین امنیتى غزه را تخلیه کرده و تامین امنیت آن به دغدغه اصلى اولمرت و جناح او تبدیل شده است. شاید اسراییلى ها با اشغال دوباره غزه و به گروگان گرفتن اعضاى حماس و حرکت هایى از این قبیل، به دنبال این هستند تا نوعى فشار بین المللى براى دستیابى به تضمینى براى تامین امنیت غزه ایجاد کنند. به عبارتى اولمرت به دنبال آن است تا با تکرار اقدامى مشابه عملیات «خوشه هاى خشم» در جنوب لبنان، پاى جامعه بین المللى را به سرزمین هاى اشغالى فلسطینى باز کند. اولمرت مى خواهد خروج از غزه را با یک توافق بین المللى براى تامین امنیت اسراییل همراه کند.